از آنجایی که باید از بدنه یا چهارچوب بلند شوید، باید وسیله نقلیه را فراتر از مسیر تعلیق آن بلند کنید تا یک چرخ از روی زمین بلند شود. و این خطر واقعی را ایجاد می کند، زیرا جک های قیچی پایدار نیستند، به خصوص زمانی که به طور کامل کشیده شوند.
روش صحیح بلند کردن لاستیک جلو از روی زمین، بازوی کنترل پایین آن است.
در حالی که جک بازویی پارکینگی ممکن است فقط هشت و نیم اینچ قد داشته باشد، بازو تا سه اینچ دیگر کشیده می شود. با دراز کردن آن بازو به سمت خودرو قبل از کار با جک، میزان کار مورد نیاز را به حداقل می‌رسانید.
از پایین ترین نقطه ممکن بلند شوید
کلید بلند کردن یک وسیله نقلیه بزرگ و سنگین روی یک سطح ناپایدار این است که آن را از پایین ترین نقطه ممکن، تا حد امکان کمتر انجام دهید. در سیستم تعلیق مستقل (همه خودروها، چرخ‌های جلو در اکثر کامیون‌های جدید)، بازوهای کنترل خواهند بود.
در محورهای جامد (چرخ‌های عقب در اکثر کامیون‌ها)، این محفظه دیفرانسیل یا نقطه‌ای در محور نزدیک به چرخی است که می‌خواهید بلند کنید (اگر لاستیک پنچر دارید).
از آنجایی که به جای افزایش تعلیق با بلند کردن آن، و نه کل خودرو، در حال فشرده‌سازی هستید، فقط باید جک را چند اینچ بالا ببرید تا چرخ یا چرخ‌ها از زمین جدا شوند. این باعث ثبات، کاهش تلاش و افزایش ایمنی می شود.
این رویکرد یکی از مواردی است که سبک محبوب های بالابر جک آفرود را به انتخاب اشتباهی تبدیل می کند.
اینها برای ارتباط با سپرهای پس از فروش یا سایر قطعات حفاظتی طراحی شده‌اند، و از آنجایی که معمولاً آنها را فقط در کامیون‌های بسیار اصلاح‌شده که دارای سیستم تعلیق بالا هستند پیدا می‌کنید.
باید از جک بالابر برای بالا بردن ارتفاع استفاده کنید. وسیله نقلیه به آسمان بلند است فقط برای اینکه یک چرخ از زمین بلند شود.
در یک سطح شل یا سطحی پرتاب کنید، و بالابر بالا وضعیتی ناپایدار ایجاد می کند، مشکلی که به دلیل تمایل دستگاه به زدن دسته بلند فولادی خود با سرعت زیاد در صورت سقوط خودرو، خطرناک تر می شود.
